Karanlık çöktü, Dağlar arasından akan ırmağa eşlik ediyoruz. Irmağın sesi gökyüzüne yayılırken, dağ arasında Ay görünüyor. Ormanlarla kaplı yamaçtan iniyorsun yanımıza.
Sen bizi bizim seni gördüğümüzden iyi görüyorsun eminim. Peki o zaman bize iki çift laf söyle. Harap ettiklerimize karşı iki çift laf. Söylemiyorsun ve sessizce ayrılıyorsun dağ yamacına kökleri ile tutunmuş ağaç dalından. Senin saygını anlayabilecek miyiz dersin. Sana ve senin dostlarına yaptıklarımıza karşı bile bize olan hoşgörünü anlayabilecek miyiz? Ormanlar kesilecek, ırmaklar kuruyacak mı hala ?
Ne dersin bizler başka bir dünya ya gitmek yerine belki bizleri bırakıp siz gidersiniz. Bizi savaşlarla, adaletsiz düzenle bırakır gidersiniz. Kendi kanımızda yalnızlığımızla yok oluruz.