Tarak gibi yapısıyla özel bir tür olan tarakdiş, bu kış Konyaltı Sahili’ni dinlenmek için seçti. Hakan Simsar arkadaşımız gruba tarakdişin fotoğrafını atınca heyecanlandım. Çünkü daha önceleri sadece kötü hava koşullarında uzak mesafeden uçarken görülüyorlardı. Ama bu tarakdiş çok yakındı, hem de Konyaaltı Sahili’nde. Hemen işimi yarıda bıraktım, Fujifilm Antalya Showroom’dan ödünç makine ve lens alıp Boğaçay’ın Deniz’e döküldüğü alana gittim. Uzun uzun baktım ama yoktu. Bir şeyi düşünmemiştim. Dürbün almamıştım. Makine ile taradım bulamadım ve ayrıldım. Ayrıldıktan yarım saat sonra Bryan (kuş gözlemci arkadaşım) ağzında balık tutmuş tarakdiş fotoğrafını gönderdi. İçimde hafif bir buruk oldu ama onun o karesini yakalamasına çok sevindim. Bu kadar yakın mesafede beslenmesi çok güzeldi.
Diğer gün sabah güneş doğarken sahile gittim. Sahili taramaya başladım. Bu sefer dürbünüm yanımdaydı. Tararken birden fark ettim ki oradaydı. hemen balıkçıların arasına yatıp onun fotoğraflarını çekmeye başladım. Balıkçılarla dost olmuş bizim tarakdiş. 🙂 Ben tarakdişi gözlemlerken arkadaşım Aytaç’da arkadan beni gözlemlemiş :). Güneş tam karşıdan geldiği için fotoğraflar çok güzel olmamıştı. İçime çok sinmedi.
Daha sonra covid-19 yasaklarından dolayı hafta sonu gözlemlemeye gitmem mümkün görünmüyordu. Ancak ben veteriner hekimim ve o hayvanın sağlığını kontrol etmem gerekiyor. Ondan dolayı cumartesi günü klinik dönüşü sahile gittim. Benimle beraber Bahadır Çıragözde geldi. Polislerle tatlı sohbetim işimize yaradı ve ona senin işin ne diye sormadılar. Bizde gittik sahilde güzel ışıkta fotoğraflarını çektik. Tüm sahil boyunca yuvarlandık peşinde. Bir gün sonra da o alanı terk etti. Umarım seneye de bu şekilde uzun gelir. Bizler ona ev sahipliği yapmaktan mutluluk duyduk. O da bizden mutlu olmuştur umarım.
