Uzun zaman olmuştu bu deniz kıyısına gelmeyeli. Hiç bir dostum olmadığı gibi tanımadıklarım da yok burada. Gelen gidenler var bir kaç. Onlarda bir günlük ziyaretçi. İki laf atsam umurlarında olmuyor. Pek havalılar. Kimle konuşacağım zıp zıp kargalar ile mi ? Yoksa baş döndüren sumrular ile mi ?
Tamam bütün alan bana ait ama içime sinmiyor ki böyle. Hem ben bu kadar böceği ne yapacağım ? Buralar sadece benim için değil bizim için.
Düşünüyorum hep gün biterken, güneş batarken nereye gittiler diye? Hüzünlendiğim doğrudur. Aradığım şey ise bahar değil güneş değil, yiyecek ve yuva değil. Aradığım dostlarımdır.
Gökçe Coşkun